Genieten!

Hi there!

Mijn tweede week in Hervey Bay was een stuk relaxter dan vorige week! Ik ben dan ook iets sneller met mijn volgende verslagje. Ook omdat wij morgen vertrekken voor een klein tripje in het binnenland en ik dus zonder internet zit!

Maandag 11/7
Vandaag vroeg eruit want we gingen naar Bundaberg. Onderweg lieten Kris en John gigantische ananasvelden zien en de bekende cane fields. Hoe verder we van Hervey Bay af gingen hoe meer de omgeving weer veranderde, zoveel canefields! Toen zijn we gestopt bij een fabriek en heeft John uitgelegd hoe het suikerriet wordt verwerkt. Grote wagonnen met cane worden omgekieperd en verbrand. Onze lunchw as in Bangara aan een picknicktafel aan een strand vol met palmbomen. Bangara bestaat eigenlijk alleen maar uit vakantie appartementen. Daarna naar een heuvel gereden waar volgens Kris en John een prachtig uitzicht was. Nou hadden ze wel gelijk, je keek uit over de canefields en de rode velden (vruchtbaar door vulkaan), maar we moesten eigenlijk een beetje lachen omdat het zo'n klein heuveltje was. Zeker voor mijn vriendin uit Noorwegen! Ik had echt verwacht dat er zoveel meer bergen zouden zijn, niet per se hoog maar alles is bijna net zo plat als in NL (de plaatsen waar ik ben geweest dan he!) Daarna doorgereden naar Bundaberg wat bekend staat om zijn rum. Het centrum was ook weer anders om te zien, oude huisjes en winkeltjes. Bij de rumfabriek rook het zo erg naar de cane. Het rook een beetje als mais. Natuurlijk bij de ijsbeer (het symbool van Bundaberg rum) geposeerd en daarna weer terug in de auto. Op de weg naar huis zijn we nog even gestopt bij een rivier, waar je de dode bomen nog kon zien van de overstromingen van 6 maanden geleden. Het idee dat op diezelfde plek het water zo hoog had gestaan dat het boten en auto's heeft meegesleurd is onvoorstelbaar.

Dinsdag 12/7
Rond een uur of 11 naar de VMR (Volunteer Marine Rescue) geweest waar John van 6 tot 10 AM zijn dienst achter de radio had gedraaid. Hij heeft ons (volgens mij wel met trots) uitgelegd hoe alles in zijn werk gaat. Na zijn uitgebreide uitleg naar de boot van Kris en John gegaan 'Rae'. De dag werd steeds mooier en ik had er echt zin in. Als ik al die boten in die haven zie liggen, zou ik zelf ook graag een boot willen. Hij ging best hard en toen we verder op het water waren, zette hij de motor uit en konden we gaan vissen!! Aaah, ik had nog nooit gevist! Met een inktvisje aan mijn hengel stond ik daar met een dikke grijns op mijn gezicht te wachten op een visje. Ik dacht dat ik er nooit een ging vangen, maar opeens trok er al iets aan mijn hengel: een rainbow whiptale. Jullie hadden mijn gezicht moeten zien, wat was ik blij! John was er niet zo enthousiast over, het was schijnbaar een 'weggooivis'.. mijn dag kon in ieder geval niet meer stuk! Toen we verder vaarden zagen we een dingo op Fraser Island! Daarna gepicknickt op de boot en lekker gerelaxed. Ik hou van het water! We moesten op tijd weer naar huis, want Kris en John hadden allebei een afspraak om 4 uur. Dus Vilde en ik zijn met de honden (Mathilda en Jessy) gaan wandelen op het strand. Het was echt een mooie dag want zelfs om 5 uur was het nog warm! Tijdens het eten was er een programma op vanwege de overstromingen en dat was best heftig om te zien. Ook omdat Kris elke keer aanwees waar dat was (hier in de buurt!) het is nu veel persoonlijker. Natuurlijk als afsluiter van de avond een film gekeken: Australia.

Woensdag 13/7
Vroeg in de auto en 2 uur gereden naar Pomona, waar hun dochter Joanne woont. Onderweg zagen we weer een hele andere omgeving van Australie. Veel meer bergen en andere soorten bomen. Pomona zag er erg gezellig uit, leuke kleine huisjes op heuvels. Het huis van hun dochter was iets uit het centrum en op een groot stuk land tegen het woud aan. Prachtig! Een dochtertje van Joanne was thuis: Chloe. Ze is 3 jaar en verandert S'en in B'en. Oftewel: 'We're going to Bea-world with my Bibterb' We hebben daar wat lekkers gegeten en zijn toen met z'n allen naar Noosa gegaan. Noosa is een beetje de plek voor mensen om gezien te worden. Het staat vol met dure vakantiecomplexen en je ziet overal overmake-upte vrouwen met dikke zonnebrillen lopen. We merkten nu wel dat we in een wat grotere stad waren! We konden dan ook geen parkeerplaats vinden.. Toen we eindelijk een plekje hadden zijn we naar het strand gelopen, wauw! Blauwe zee, wit strand en de life rescue tot uw dienst! En wat was het lekker warm, we hebben daar dan ook wat gegeten met uitzicht op zee. Daarna nog de nodige dingen geshopt en weer in de auto terug naar huis. Onderweg naar huis reden we door zo'n mooie omgeving. De zon begon al een beetje te zakken en gaf daardoor een prachtige kleur over de kleine groene heuveltjes. Soms zag je een meertje en dan weer een klein huisje. Ik heb de hele weg (met natuurlijk mijn ipod, een goeie sfeermaker!) met bewondering zitten kijken.

Donderdag 14/7
Uitgeslapen tot een uur of 10 en dan zou Kris ons naar het winkelcentrum brengen. Want vandaag was de dag dat we de allerlaatste Harry Potter film gingen zien. Toen we daar aan het rondlopen waren vertelde Vilde dat een jongen van 19 had gezegd dat Harry Potter zijn hele jeugd er was geweest en met deze laatste film is ook zijn jeugd beeindigd. Toen ze klaar was met vertellen waren we er allebei een beetje stil van. Misschien is het een beetje kneuzig, maar ik had ook wel een beetje zo'n zelfde idee. Vooral omdat we de film hier in Australie zien en ik deze reis ook zie als een zoektocht naar volwassenheid en zelfstandigheid. Dit is dus het resultaat van een relaxte week: dan ga je nadenken! Voordat we naar binnen gingen werden we gecontroleerd. Ik had dus een dikke reep chocola in mijn kleine tasje zitten dus ik dacht al bye bye choco! Maar dat slimme meisje deed mijn tas open en keek er gewoon overheen. Na de film zijn we gaan winkelen en ik ben zeer goed geslaagd! Ik vraag me dan ook ernstig af hoe ik dit allemaal in mijn backpack moet krijgen.. Vandaag heb ik ook een boek van Kris gekregen Bryce Courtenay - The Persimmon Tree. Het gaat over een Australische jongen die verliefd wordt op een Nederlands meisje op Java. Het is echt heel mooi geschreven, dus ben er erg blij mee!

Vrijdag 15/7
Vandaag vroeg op want om 9 uur was het scrapbooking-time! In gezelschap van gezellige (redelijk) oude dametjes weer een fotoframe in elkaar gefrutseld en dus weer iets om mee naar huis te nemen! We zouden eigenlijk aan het eind van de middag naar een bootfestival gaan, maar omdat het regende was het afgelast. Aan het ontbijt hadden Vilde en ik het er nog over. Wij zouden in ons eigen land afvragen of we iets van regenkleding mee zouden moeten nemen en hier wordt het met een klein beetje regen gewoon helemaal afgelast. Dus instead: 3 films en lekker veel eten. Vilde en ik hebben wel dezelfde smaak qua films dus ze wist heel veel films die ik nog niet had gezien! Easy A (Nikki die moet jij echt zien!) Vicky Cristina Barcelona, 500 days of Summer, allemaal leuk!

Zaterdag 16/7
Vandaag zijn we maar eens flink aan het wassen geslagen. Dat was nog een hele karwei, want deze verwende tante hier heeft nog nooit in d'r eentje een was aan gezet. Dus ik was nogal zenuwachtig en bang dat ik iets zou verpesten. Maar uiteindelijk is alles goed gekomen en heb ik weer een hele collectie met schone kleren! We hebben vandaag Kris meegeholpen een merengue rollade te maken. Heel simpel en ik heb het recept opgestuurd gekregen zodat ik in Nederland eens flink aan de slag kan. Ik moet zeggen dat ik wel wat dikker ben geworden. Kris is echt een keukenprinses en bakt dan ook de lekkerste desserts, taarten en chocoladekoekjes! Erg lekker om allemaal te proeven, maar iets minder lekker als je daarna over je bolle buik wrijft.. Het eten hier is allemaal goed en veel, ik ben helemaal weg van zoete aardappel en pompoen. Maar het vlees is vaak een beetje droog en de groente zacht. Maar dat maakt niks uit, want het is super om te zien hoeveel moeite Kris doet om elke keer weer iets nieuws op tafel neer te zetten en dan precies uit te leggen wat het is. Ook al proberen wij dan uit te leggen dat dat ook bestaat in Europa..

Zondag 17/7
Heeeerlijk uitgeslapen, oh wat kan ik daar van genieten! Vandaag is John's 62ste verjaardag! Ik gaf 'm drie zoenen maar dat was hij niet gewend! In Australie geven ze een zoen en in Noorwegen helemaal geen! Ik ben met Vilde de souvenirshop eens goed gaan bekeken. Zij heeft al wat cadeautjes gekocht omdat ze alleen nog het kamp heeft na deze week. Daarna zijn we naar het strand gelopen. Wat ons al eerder was opgevallen is dat de zee niet ruikt, maar nu kwamen we aan en het rook echt zout en naar vis. Wij onze kleedjes neergelegd, draaien we ons om, ligt daar een grote dikke dooie vis met vliegen! Vandaar dus die 'zee' lucht.. maar een eindje verderop gaan liggen en lekker een uurtje van de zon genoten. Toen we 's avonds onszelf bekeken in de spiegel was ik verkleurd en Vilde verbrand! Wat gaat dat snel! Omdat het dus de verjaardag van John was zijn we 's avonds bij de boat club gaan eten met vrienden van John en Kris. We kwamen binnen en hoorde al een band country muziek spelen. We moesten onze handtekening op een papiertje zetten om aan te geven dat je met een member mee was. Vervolgens liet je weten dat je graag wilde eten in het restaurant, je kreeg een klein apparaatje en als er een tafel vrij was ging het alarm af. We hebben dus in de lounge mogen genieten van alle oude koppels die een dansje waagden op de dansvloer. De band bestond uit twee mannen, een zanger en een gitarist en het bandje speelde de rest van de instrumenten! Toen ons alarm afging namen we plaats in het restaurant. Ik bestelde een Barramundi filet, een lekker visje uit het Great Barrier Reef. Het was erg gezellig, al hadden Vilde en ik graag met z'n tweeen nog uitgegaan en naar een plek waar de gemiddelde de leeftijd niet boven de 60 was! Maar Kris wilde ons absoluut niet hebben in de enige club in Hervey Bay, want daar zitten allemaal enge personen! 's Avonds nog lekker aan onze zelfgemaakt rollade gezeten en chocoladetaart en daarna voor de laatste keer met mijn ouders gepraat voordat ze naar Frankrijk gaan. Wat was dat leuk, de webcam ging aan zaten ze daar alle drie in hun badjas! Home it is!

Morgen zitten we al om 8 uur in de auto en blijven we in een paar plaatsjes slapen. Ik probeer vrijdag voordat ik vertrek naar het kamp nog een verslagje te schrijven van deze week!

Liefs vanuit Australie!