Trip inland
Door: tjerryalsemgeest
Blijf op de hoogte en volg Tjerry
22 Juli 2011 | Australië, Chinchilla
Hi everybody!
Het is nu 10 uur 's avonds en ik heb net mijn backpack volgepropt met alles. Ik dacht dat het makkelijk paste, maar blijkbaar is mijn inschattingsvermogen niet zo goed.. Maar ik wilde weer even een verslagje maken van de trip deze week, want ik ga morgen naar het kamp bij Lake Proserpine en ik heb daar misschien geen internet.
Dinsdag 19/7
Vandaag om 8 uur in de auto op weg naar onze eerste stop in Miles. Aangezien het gister nog een beetje laat is geworden, lag ik natuurlijk knock-out in de auto. Wanneer ik dan wel mijn ogen open had, zag ik dat we weer in de omgeving waren die ik zo mooi vind. Lange wegen met alleen maar velden en heuvels, we hebben echt ver gereden vandaag! Pauze bij een roadstop, waar ik eindelijk wat grotere bergen kon zien in de verte. Daar een apple charlotte gegeten en daarna weer verder. Onderweg hele lekkere sinaasappelen gekocht en in Munduberra dezelfde rivier gezien die door Bundaberg stroomt en dus overstroomt is (zelfs daar!) Onderweg kwamen we in de meest afgelegen dorpjes waar je misschien een supermarkt had en een paar huizen. Je kreeg nu echt het gevoel dat je in de outback zat, weer die prachtige heuvels, een farm en een windmill, heel veel bottle trees en vooral space, eindeloze vertes vol met droge akkers, bruingeel gras en een strakblauwe hemel. Toen we eindelijk in het centrum van Miles aankwamen, stuurde Karen (de GPS) ons er weer uit en richting de bush. Maar het bordje Possumpark (onze accamodatie) was toch echt in de bush. Kris dacht dat we in het centrum zaten dus ze moest heel hard lachen. Toen we bij onze cabins kwamen (een oude treinwagon) moesten we nog harder lachen, want het interieur was zo oud en de wc was buiten en het was ijskoud! Het park was vroeger een opslagplaats voor wpaens in de WOII. Er waren dus overal bunkers te vinden. Rond een uur of 5 ging het kampvuur aan en zou er iemand zingen. Dus wij met onze Lemon, Lime & Bitters daarnaartoe. Er zaten allemaal oude mensen en de zanger was natuurlijk ook behoorlijk op leeftijd. Toch had hij een fijne stem om naar te luisteren. Hij zong allemaal country liedjes en maakte tussendoor een grapje. Sommigen weten zelf wel hoe het is om ouderen onder mekaar te horen, nou hier snapte ik dus al helemaal niks van. Wat ik wel begreep is dat ze grapjes maakten over Julia Gillard, Prime Minister. Echt iedereen in Australie kan die 'roodharige' niet uitstaan. Daarna terug naar ozne hut en daar gegeten en Australia's got talent gekeken. Rond half 10 werden we door Kris eruit geschopt en hebben Vilde en ik cosy in een bed geslapen.
Woensdag 20/7
Vroeg op, want we zouden om 9 vertrekken en we moesten ons eigen ontbijt maken. Nadat Vilde de spin in de douche had verjaagd en ik in de kou naar de wc was gerend, lekker ontbeten. In Miles zijn we naar een historical museum geweest en daar tot 11 uur rondgelopen. Alle oude huizen, winkels en een oud ziekenhuis gezien, erg leuk! Toen we doorreden, heeft John ons onderweg katoenvelden laten zien en de plek waar hij vroeger viste. Hij heeft tot zijn 8ste in Dalby gevolgd (onze volgende bestemming) Hij heeft ons ook zijn huis laten zien. Toen we aankwamen in het Dalby Tourist Park was het al stukken beter! Een leuk huisje op palen, want na de overstromingen hebben ze alle cabins verhoogd. We zijn eigenlijk meteen weer in de auto gestapt want een half uur hiervandaag staat het grote Jimbour House uit 1874. Het was ook prachtig, maar heel raar om hier te zien aangezien het van steen was en geheel in franse stijl. Op de terugweg hebben ze ons afgezet in het centrum en zijn we naar 'shopping world' gegaan. Dat bestaat uit een supermarkt en een paar salewinkels. Het viel me op (de scholen waren namelijk uit) dat de uniformen echt afschuwelijk zijn. Een soort trainingspakken in bordeaux, geel en wit. Daarna teruggelopen en meteen naar het kampvuur, want ook hier hadden ze er een! Er kwam een man aan (met een dikke brede neus) en hij had een soort didgeridoo bij zich. Het was een beetje een raar ventje, maar toen hij begon te blazen hoorde ik als het ware zijn voorvaders in de deserts. Ik vond het zo vet! John vertelde dat hij waarschijnlijk deels aboriginal was. Ik was erg nieuwsgierig naar zijn verhaal en hoe het met zijn familie is afgelopen hier. Ik vind het jammer dat de blanke mensen hier zo negatief zijn over de aboriginals, misschien hebben ze daar ook echt goede redenen voor, maar als ze iets over de Aborigines praten vind ik ze als zeurende Amerikanen klinken. Er werden worstjes gebraden op de BBQ en er kwam een man bij het kampvuur zitten met een papegaai op zijn arm. We mochten van de aboriginal de didgeridoo proberen, dat was erg moeilijk! Daarna kwam er een man met een gitaar en microfoon, country zingen of eigenlijk bushsongs (Slim Dusty) Het was weer een anderse stijl als de vorige avond, maar ook deze man kon ik met zijn accent niet verstaan. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en zou ons een CD van hem meegeven. Ik houd niet zo van country, maar vind het wel mooi om te horen waarover ze zingen. Het harde werk op de farms.
21/7
Vroeg op en door de Bunya Mountains gereden. Prachtig uitzicht en wat een ruimte en gekke bomen, die op lego bomen lijken. Ik merk wel dat ik groene natuur mooier vind (dan vraag je natuurlijk af waarom in godsnaam dan Australie, maar ze hebben hier echt alles!) als we door het regenwoud rijden, kan ik mijn ogen er niet vanaf houden. Ik vind het zo mooi met al de vogelgeluiden en de lianen. Ik had daar graag gewandeld, maar volgens mij kunnen Kris en John dat niet meer of ze doen dat nooit. Er stak nog een wallaroo de weg over. Daarna in Yarraman scones gegeten en weer doorgereden. Soms zijn er in de middle of nowhere een paar huizen (John zegt dat dat waarschijnlijk is ontstaan door de kruising van twee hoofdwegen) en dan weer helemaal niks. Na boodschappen in Woollies (Woolworths) bij een kinderspeeltuintje geluncht. Toen door Maleny, bergen waar veel artistieke mensen, dure restaurants en hotels zitten, omdat het uitzicht zo mooi is. Natuurlijk dus even naar McCarthy's lookout geweest, waar je uizicht hebt op de The Glasshouse Mountains, leftovers van grote vulkanen. Toen eindelijk in Alexandra Headlands aangekomen. Deze plek is een beetje zoals Noosa, mooi strand, veel winkeltjes en heel veel vakantieaccomodaties. Toen Kris bij de receptie was geweest begon ze al meteen te klagen, want we moesten zelf onze bedden op maken. Ik vind het jammer dat ik wegga, maar ik ga het bekvechten niet missen. Alles wat John vertelt is niet waar of klopt niet helemaal volgens Kris en andersom haha Gelukkig konden Vilde en ik er meestal wel om lachen. Nadat we onze spullen in de cabin hadden gezet, zijn Vilde en ik naar het strand gelopen. Veel surfers en wandelaars op het strand. Een jongen met blond lang haar en een surfplank zij tegen een ander: "Ey buddy, have you got some wax? 'No man, heavy' "Heavy" antwoordde hij. Je merkt wel dat de jonge mensen hier hun eigen taaltje hebben. Ik moest me inhouden om niet mijn duim en pink heen en weer te schudden en te zeggen WICKED! Weer terug en de beste worstjes uit Queensland gegeten en daarna hebben Kris en John geholpen een beetje een plan te maken voor het backpacken. Want ik heb er steeds meer aan zitten denken dat we misschien een paar stranden moeten skippen en wat verder naar het zuiden te trekken, maar dat horen jullie nog wel! 's Avonds met Vilde nog een film op haar pc gezien: Nick en Norah's infinite playlist (ook een goeie Nikki!) Dit was alweer de allerlaatste nacht samen. Het is zo snel gegaan.
Vrijdag 22/7
Na 's nachts een smsje van mijn lieve vriendje gehad te hebben en gewekt door een smsje om 7 uur van mijn geliefde ouders had ik moeite mijn bed uit te komen. We moesten weer pakken en in 10 minuten in de auto naar Caloundra (daar is het kamp van Vilde) We hebben daar nog anderhalf uur rondgelopen en bikini's gepast en daarna zijn we naar haar kamp gegaan. Toen de bus met de andere mensen van het kamp aankwam, zat er een Nederlandse jongen bij en toevallig kwam hij uit Vught! Na het afscheid, Vilde moest een traantje wegpinken, waren we met z'n drieeen over. Dan ben je opeens weer alleen. Heel raar en ik ga haar zeker missen! John heeft me nog de eerste echte Big Pineapple laten zien en daarna doorgereden naar Hervey Bay.
Dat was mijn trip richting de outback en daarbij ook het eind van mijn 3 weken bij de Herron's family. Ik heb er hartstikke van genoten en ik vind het ook een beetje jammer om achter te laten, omdat ik weet dat ik nu alles zelf moet gaan regelen en ik niet meer lekker voor de tv kan gaan zitten en vanzelf wel horen wat we gaan doen die dag. Dus jullie horen waarschijnlijk weer iets van mij na Camp Kanga @ Lake Proserpine, als ik Marloes heb ontmoet in Brisbane en wij 3 nachtjes in het Base Hostel slapen!
Een hele dikke kus van mij!
Het is nu 10 uur 's avonds en ik heb net mijn backpack volgepropt met alles. Ik dacht dat het makkelijk paste, maar blijkbaar is mijn inschattingsvermogen niet zo goed.. Maar ik wilde weer even een verslagje maken van de trip deze week, want ik ga morgen naar het kamp bij Lake Proserpine en ik heb daar misschien geen internet.
Dinsdag 19/7
Vandaag om 8 uur in de auto op weg naar onze eerste stop in Miles. Aangezien het gister nog een beetje laat is geworden, lag ik natuurlijk knock-out in de auto. Wanneer ik dan wel mijn ogen open had, zag ik dat we weer in de omgeving waren die ik zo mooi vind. Lange wegen met alleen maar velden en heuvels, we hebben echt ver gereden vandaag! Pauze bij een roadstop, waar ik eindelijk wat grotere bergen kon zien in de verte. Daar een apple charlotte gegeten en daarna weer verder. Onderweg hele lekkere sinaasappelen gekocht en in Munduberra dezelfde rivier gezien die door Bundaberg stroomt en dus overstroomt is (zelfs daar!) Onderweg kwamen we in de meest afgelegen dorpjes waar je misschien een supermarkt had en een paar huizen. Je kreeg nu echt het gevoel dat je in de outback zat, weer die prachtige heuvels, een farm en een windmill, heel veel bottle trees en vooral space, eindeloze vertes vol met droge akkers, bruingeel gras en een strakblauwe hemel. Toen we eindelijk in het centrum van Miles aankwamen, stuurde Karen (de GPS) ons er weer uit en richting de bush. Maar het bordje Possumpark (onze accamodatie) was toch echt in de bush. Kris dacht dat we in het centrum zaten dus ze moest heel hard lachen. Toen we bij onze cabins kwamen (een oude treinwagon) moesten we nog harder lachen, want het interieur was zo oud en de wc was buiten en het was ijskoud! Het park was vroeger een opslagplaats voor wpaens in de WOII. Er waren dus overal bunkers te vinden. Rond een uur of 5 ging het kampvuur aan en zou er iemand zingen. Dus wij met onze Lemon, Lime & Bitters daarnaartoe. Er zaten allemaal oude mensen en de zanger was natuurlijk ook behoorlijk op leeftijd. Toch had hij een fijne stem om naar te luisteren. Hij zong allemaal country liedjes en maakte tussendoor een grapje. Sommigen weten zelf wel hoe het is om ouderen onder mekaar te horen, nou hier snapte ik dus al helemaal niks van. Wat ik wel begreep is dat ze grapjes maakten over Julia Gillard, Prime Minister. Echt iedereen in Australie kan die 'roodharige' niet uitstaan. Daarna terug naar ozne hut en daar gegeten en Australia's got talent gekeken. Rond half 10 werden we door Kris eruit geschopt en hebben Vilde en ik cosy in een bed geslapen.
Woensdag 20/7
Vroeg op, want we zouden om 9 vertrekken en we moesten ons eigen ontbijt maken. Nadat Vilde de spin in de douche had verjaagd en ik in de kou naar de wc was gerend, lekker ontbeten. In Miles zijn we naar een historical museum geweest en daar tot 11 uur rondgelopen. Alle oude huizen, winkels en een oud ziekenhuis gezien, erg leuk! Toen we doorreden, heeft John ons onderweg katoenvelden laten zien en de plek waar hij vroeger viste. Hij heeft tot zijn 8ste in Dalby gevolgd (onze volgende bestemming) Hij heeft ons ook zijn huis laten zien. Toen we aankwamen in het Dalby Tourist Park was het al stukken beter! Een leuk huisje op palen, want na de overstromingen hebben ze alle cabins verhoogd. We zijn eigenlijk meteen weer in de auto gestapt want een half uur hiervandaag staat het grote Jimbour House uit 1874. Het was ook prachtig, maar heel raar om hier te zien aangezien het van steen was en geheel in franse stijl. Op de terugweg hebben ze ons afgezet in het centrum en zijn we naar 'shopping world' gegaan. Dat bestaat uit een supermarkt en een paar salewinkels. Het viel me op (de scholen waren namelijk uit) dat de uniformen echt afschuwelijk zijn. Een soort trainingspakken in bordeaux, geel en wit. Daarna teruggelopen en meteen naar het kampvuur, want ook hier hadden ze er een! Er kwam een man aan (met een dikke brede neus) en hij had een soort didgeridoo bij zich. Het was een beetje een raar ventje, maar toen hij begon te blazen hoorde ik als het ware zijn voorvaders in de deserts. Ik vond het zo vet! John vertelde dat hij waarschijnlijk deels aboriginal was. Ik was erg nieuwsgierig naar zijn verhaal en hoe het met zijn familie is afgelopen hier. Ik vind het jammer dat de blanke mensen hier zo negatief zijn over de aboriginals, misschien hebben ze daar ook echt goede redenen voor, maar als ze iets over de Aborigines praten vind ik ze als zeurende Amerikanen klinken. Er werden worstjes gebraden op de BBQ en er kwam een man bij het kampvuur zitten met een papegaai op zijn arm. We mochten van de aboriginal de didgeridoo proberen, dat was erg moeilijk! Daarna kwam er een man met een gitaar en microfoon, country zingen of eigenlijk bushsongs (Slim Dusty) Het was weer een anderse stijl als de vorige avond, maar ook deze man kon ik met zijn accent niet verstaan. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en zou ons een CD van hem meegeven. Ik houd niet zo van country, maar vind het wel mooi om te horen waarover ze zingen. Het harde werk op de farms.
21/7
Vroeg op en door de Bunya Mountains gereden. Prachtig uitzicht en wat een ruimte en gekke bomen, die op lego bomen lijken. Ik merk wel dat ik groene natuur mooier vind (dan vraag je natuurlijk af waarom in godsnaam dan Australie, maar ze hebben hier echt alles!) als we door het regenwoud rijden, kan ik mijn ogen er niet vanaf houden. Ik vind het zo mooi met al de vogelgeluiden en de lianen. Ik had daar graag gewandeld, maar volgens mij kunnen Kris en John dat niet meer of ze doen dat nooit. Er stak nog een wallaroo de weg over. Daarna in Yarraman scones gegeten en weer doorgereden. Soms zijn er in de middle of nowhere een paar huizen (John zegt dat dat waarschijnlijk is ontstaan door de kruising van twee hoofdwegen) en dan weer helemaal niks. Na boodschappen in Woollies (Woolworths) bij een kinderspeeltuintje geluncht. Toen door Maleny, bergen waar veel artistieke mensen, dure restaurants en hotels zitten, omdat het uitzicht zo mooi is. Natuurlijk dus even naar McCarthy's lookout geweest, waar je uizicht hebt op de The Glasshouse Mountains, leftovers van grote vulkanen. Toen eindelijk in Alexandra Headlands aangekomen. Deze plek is een beetje zoals Noosa, mooi strand, veel winkeltjes en heel veel vakantieaccomodaties. Toen Kris bij de receptie was geweest begon ze al meteen te klagen, want we moesten zelf onze bedden op maken. Ik vind het jammer dat ik wegga, maar ik ga het bekvechten niet missen. Alles wat John vertelt is niet waar of klopt niet helemaal volgens Kris en andersom haha Gelukkig konden Vilde en ik er meestal wel om lachen. Nadat we onze spullen in de cabin hadden gezet, zijn Vilde en ik naar het strand gelopen. Veel surfers en wandelaars op het strand. Een jongen met blond lang haar en een surfplank zij tegen een ander: "Ey buddy, have you got some wax? 'No man, heavy' "Heavy" antwoordde hij. Je merkt wel dat de jonge mensen hier hun eigen taaltje hebben. Ik moest me inhouden om niet mijn duim en pink heen en weer te schudden en te zeggen WICKED! Weer terug en de beste worstjes uit Queensland gegeten en daarna hebben Kris en John geholpen een beetje een plan te maken voor het backpacken. Want ik heb er steeds meer aan zitten denken dat we misschien een paar stranden moeten skippen en wat verder naar het zuiden te trekken, maar dat horen jullie nog wel! 's Avonds met Vilde nog een film op haar pc gezien: Nick en Norah's infinite playlist (ook een goeie Nikki!) Dit was alweer de allerlaatste nacht samen. Het is zo snel gegaan.
Vrijdag 22/7
Na 's nachts een smsje van mijn lieve vriendje gehad te hebben en gewekt door een smsje om 7 uur van mijn geliefde ouders had ik moeite mijn bed uit te komen. We moesten weer pakken en in 10 minuten in de auto naar Caloundra (daar is het kamp van Vilde) We hebben daar nog anderhalf uur rondgelopen en bikini's gepast en daarna zijn we naar haar kamp gegaan. Toen de bus met de andere mensen van het kamp aankwam, zat er een Nederlandse jongen bij en toevallig kwam hij uit Vught! Na het afscheid, Vilde moest een traantje wegpinken, waren we met z'n drieeen over. Dan ben je opeens weer alleen. Heel raar en ik ga haar zeker missen! John heeft me nog de eerste echte Big Pineapple laten zien en daarna doorgereden naar Hervey Bay.
Dat was mijn trip richting de outback en daarbij ook het eind van mijn 3 weken bij de Herron's family. Ik heb er hartstikke van genoten en ik vind het ook een beetje jammer om achter te laten, omdat ik weet dat ik nu alles zelf moet gaan regelen en ik niet meer lekker voor de tv kan gaan zitten en vanzelf wel horen wat we gaan doen die dag. Dus jullie horen waarschijnlijk weer iets van mij na Camp Kanga @ Lake Proserpine, als ik Marloes heb ontmoet in Brisbane en wij 3 nachtjes in het Base Hostel slapen!
Een hele dikke kus van mij!
-
22 Juli 2011 - 13:35
Gijs:
Liieeeeeeeve Tjerry!
Eindelijk even op het internet dus maar snel al je verslagen proberen te lezen... Niet heel uitgebreid helaas want heb maar even en Annie moet zo ook nog :D
T zieter wel echt super uit! En die foto's ook joh... echt genieten!
Als jij morgen opstaat en richting kamp ga lig ik al in bed dus mocht je dan nog op je pc kijken o.i.d. dan weet je in ieder geval dat ik nog iets heb geschreven haha.
Ik mail ook nog!
xxxx -
22 Juli 2011 - 13:54
Anne:
heee sistaa
chill hoor daar zo in australiaaa.
ik hou je vriendje wel beetje bezig zo in de hete zon in le dramont la franceee.
heeeeeel veel plezier nog en kom maar snel terug, wordt gek van het gezeur hier! nee grapje have fun!
xxxxxx -
22 Juli 2011 - 15:40
Olaf:
Prachtige foto's zeg, man wat een omgeving! Veel succes met de backpack, maar ik weet zeker dat je dat ook erg gaaf gaat vinden. En misschien roep je onderweg nog eens een keertje "Wicked!" ;)
Liefs,
Olaf -
23 Juli 2011 - 09:59
Rob En Anneke:
Hoi Tjerry
Weer je reisverslag gelezen en je foto,s bekeken. Hartstikke leuk
Ja nu begint het echte backpacken, maar je bent al aardig gewend in het aussiland en het is wel fijn dat je nu al wat mensen kent daar, dat is voor je moeder ook een prettig idee. Ja tjerry het valt niet mee om heel je hebben en houwen in een tas mee te nemen, maar dat leer je snel genoeg.
Ik hoop dat het erg leuk word met dat meisje uit Holland en geniet van je laatste 3 weken. het is om voordat je er erg in hebt. Wij zien wel weer waar je uitkomt en dat is ook wel leuk dat je zelf kunt bepalen waar je naar toe gaat. Altijd spannend.
Tjerry een hele leuke trip misschien horen wij nog wat van je en anders heel veel moois en goeds onderweg
Lieve groetjes van Rob en Anneke.
-
23 Juli 2011 - 21:44
Lisa:
Volgens mij heb je nog een talent ontdekt, fotograferen. Gave foto's tjerry, en wederom leuke verhalen heel veel plezier in het camp. Ben benieuwd hoe je het daar zal hebben. Kussie -
24 Juli 2011 - 08:27
Mama:
Fijn dat we je nog gesproken hebben voordat je op kamp ging. Want nu is de radiostilte gevallen, geloof ik, na de vergeefse pogingen van beide kanten om mobiel contact te krijgen. Maar dat hoort er bij en ik was er voor deze week wel op voorbereid!!! Dus ik wacht nieuwsgierig je telefoontje/skype of internetberichtje weer af. xx -
24 Juli 2011 - 17:42
Marcus:
Tjerry, het is steeds weer een verrassing om je reisverslag te lezen
en de mooie foto's te bekijken. Het vorige verslag heb ik niet gemist, maar
ik ben er niet toe gekomen hierop te
reageren. Het is tengevolge van het slechte weer bij mij thuis tot een lekkage gekomen. De boel is niet onder gelopen, maar er was toch wel het een en ander te doen, maar met behulp van twee dochters is het weer in orde gekomen. Nu de reparatie nog.
De komende drie weken nog een plezierige vacantie toegewenst. -
25 Juli 2011 - 11:48
Uncle T And Auntie R:
Tjerry wilde je nu echt een paard stelen voor Rieke....wat lief, en dat ze je daar ook nog voor willen straffen dat begrijp ik niet! Prachtige foto's en ik kan mij voorstellen dat je de bevolkingsdichtheid van Nederland wat minder gaat bevallen. Mogelijk merk je ook wel dat een dergelijke uitgestrektheid en het minder 'op elkaar' wonen van mensen ook effect heeft op het gedrag van mensen. De cultuur van een volk ga je nu wat beter begrijpen. Een geweldige ervaring en het zal je verrijken. Veel sterkte met de schouders en de voeten.
-
03 Augustus 2011 - 08:51
Anouk:
hee Tjerry en marloes,
alles Goed dames? ik ben zo jaloers op jullie! lekker samen rondtrekken in Australie. heel veel plezier nog en Tjerry let goed op m'n nichtje he
hhaha
xx en ben benieuwd naar al jullie verhalen -
04 Augustus 2011 - 19:55
Oma :
Lieve Tjerry,
Heel blij waren wij iets van jou te horen via je moeder. Het is haast niet te geloven wat voor mensen je allemaal ontmoet hebt en waar je allemaal geweest bent. Als je weer in Nederland bent raak je de eerste tijd voorlopig niet uitverteld.
Wij gaan vanavond bij jullie buren barbequen. Volgende week ga ik met je moeder naar Waalwijk want ik ben nog steeds niet geslaagd en 't wordt nu toch wel tijd dat ik ook iets vind. Dus ik hoop maar dat ik slaag.
Verder wensen wij je nog een paar hele fijne weken en dan nog tot ziens op de trouwerij.
Veel liefs van Opa en Oma. -
07 Augustus 2011 - 14:47
Marcus:
Tjerry, het heeft wel even geduurd voordat ik aan het lezen van je reisverslag ben toegekomen, want de PC heb ik de afgelopen weken nauwelijks gezien. Ik heb het druk gehad met familie bezoek en ontvangst. Ook wel weer eens leuk natuurlijk, want normaal valt er hier niet veel te beleven. Nu ga ik nog even genieten van de mooie foto's en dan maar weer tot een volgend verslag. Hartelijk gegroet vanuit 's-Hertogenb osch waar het maar geen zomer wil worden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
