Voor de laatste keer
Blijf op de hoogte en volg Tjerry
04 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Daar zit ik dan in een lege kamer met mijn koffer op bed, klaar om mijn allerlaatste verslag te schrijven. Bijna klaar om naar huis te gaan. Grappig.. het is twaalf uur. The noon gun ging hier net af, dat is een kanon die ze laten schieten om 12 uur vanaf Signal Hill. Tot op de dag van vandaag schrik ik me kapot wanneer dat ding knalt. Met alles wat je doet, zeg je nu lekker sentimenteel ‘dat is de laatste keer.’
Je laat een land achter waar je zoveel herinneringen hebt gemaakt. Ze blijven daar mooi bewaard tussen de Atlantische oceaan en net voor de Tafelberg. En een geur, foto, woord kan je zo weer terug laten gaan naar deze afgelopen zes maanden, dit avontuur. Want dat was het zeker.
Een land met een verhaal. Een verhaal waarin veel slechte dingen zijn gebeurd, maar ik heb ook de mooie kanten ervan gezien. Kaapstad waar het een tijdje duurt voor je geaccepteerd wordt en je eerst beoordeeld wordt op uiterlijk en afkomst. Waar nog altijd een groot verschil is tussen zwart en blank, arm en rijk. Niet iedereen een kans heeft om naar school te gaan. Maar tussen de inwoners van dit land zijn er mensen die erg trots zijn , met veel passie de welvaart steeds maar willen verbeteren en het heel positief in zien voor de komende jaren. Daarnaast kan niemand de prachtige landschappen van Zuid-Afrika vergeten. De veelzijdigheid van natuur, steden en culturen. Ik ben het gaan waarderen en er van gaan houden. Een plek dat je langzaamaan in je hart sluit en een warmte uitstraalt wat moeilijk uit te leggen is.
En zo Lena Lijstje als ik ben, heb ik hier nog even opgesomd wat ik (niet) ga missen en wat ik heb gemist.
Ik ga missen:
- Het ritme van dansen
- De zee elke dag
- Het mooie weer
- De prachtige cleaning ladies
- Het goedkope eten
- Mijn auto
- De vrijheid van het reizen
Wat ik niet ga missen:
- De organisatie van het hotel
- De schreeuwende gasten
- Het veroordelen van mensen
- De traagheid van doen en begrijpen
- Het grote verschil tussen arm, rijk, zwart en blank
Ik mis:
- Mijn familie en vrienden
- Fietsen
- Veiligheid in het donker
- De Appie oftewel Nederlands eten
- De snelheid van mensen
- De gezelligheid van de kou
- Snel internet
Gelukkig betekent dit lijstje straks niet zoveel meer zodra ik geland ben in Nederland, want dan ga ik vol op in het drukke leven van Maastricht en zal ik gauw in het oude ritme zijn. Ook prima, want ik heb er zin in!! Ik heb ook heel veel zin om jullie allemaal weer te zien, heel erg bedankt voor het lezen en kom gerust langs voor de foto’s. Ik heb er een film van gemaakt!
Dikke kussen en veel warmte uit het bijzondere Kaapstad.
Je laat een land achter waar je zoveel herinneringen hebt gemaakt. Ze blijven daar mooi bewaard tussen de Atlantische oceaan en net voor de Tafelberg. En een geur, foto, woord kan je zo weer terug laten gaan naar deze afgelopen zes maanden, dit avontuur. Want dat was het zeker.
Een land met een verhaal. Een verhaal waarin veel slechte dingen zijn gebeurd, maar ik heb ook de mooie kanten ervan gezien. Kaapstad waar het een tijdje duurt voor je geaccepteerd wordt en je eerst beoordeeld wordt op uiterlijk en afkomst. Waar nog altijd een groot verschil is tussen zwart en blank, arm en rijk. Niet iedereen een kans heeft om naar school te gaan. Maar tussen de inwoners van dit land zijn er mensen die erg trots zijn , met veel passie de welvaart steeds maar willen verbeteren en het heel positief in zien voor de komende jaren. Daarnaast kan niemand de prachtige landschappen van Zuid-Afrika vergeten. De veelzijdigheid van natuur, steden en culturen. Ik ben het gaan waarderen en er van gaan houden. Een plek dat je langzaamaan in je hart sluit en een warmte uitstraalt wat moeilijk uit te leggen is.
En zo Lena Lijstje als ik ben, heb ik hier nog even opgesomd wat ik (niet) ga missen en wat ik heb gemist.
Ik ga missen:
- Het ritme van dansen
- De zee elke dag
- Het mooie weer
- De prachtige cleaning ladies
- Het goedkope eten
- Mijn auto
- De vrijheid van het reizen
Wat ik niet ga missen:
- De organisatie van het hotel
- De schreeuwende gasten
- Het veroordelen van mensen
- De traagheid van doen en begrijpen
- Het grote verschil tussen arm, rijk, zwart en blank
Ik mis:
- Mijn familie en vrienden
- Fietsen
- Veiligheid in het donker
- De Appie oftewel Nederlands eten
- De snelheid van mensen
- De gezelligheid van de kou
- Snel internet
Gelukkig betekent dit lijstje straks niet zoveel meer zodra ik geland ben in Nederland, want dan ga ik vol op in het drukke leven van Maastricht en zal ik gauw in het oude ritme zijn. Ook prima, want ik heb er zin in!! Ik heb ook heel veel zin om jullie allemaal weer te zien, heel erg bedankt voor het lezen en kom gerust langs voor de foto’s. Ik heb er een film van gemaakt!
Dikke kussen en veel warmte uit het bijzondere Kaapstad.
-
04 Februari 2014 - 13:20
Lisa Keetels:
Nu al een film gemaakt van al die prachtige foto's?!
Ik kom zeker snel kijken en bijkletsen ofcourse.
Goede reis alvast en tot snel xx -
04 Februari 2014 - 19:23
Laura:
Lieve Tjer,
Wat heb je het goed gehad. Alles zijn mooie herinneringen. Ieder zo zijn eigen verhaal. ik ben trots op je!
Tot snel <3
I call you maybe. xxx tot zondag lieverd -
04 Februari 2014 - 21:00
Rieke En Theo:
we hebben genoten van je verhalen en kijken uit naar je komst. We zien je morgen? gek hé om dat te schrijven.
liefs en dikke knuffel Je oom en tante
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
